اين نويسنده در گفت و گو با خبرنگار فرهنگ وادب مهر ، با بيان اين مطلب افزود : از نيمه دوم دهه شصت رويكردي خاصي را در ادبيات داستاني شاهد هستيم - كه خيلي برجسته شد - و اسم سوري " ادبيات زنانه " روي آن گذاشتند .
طلا نژاد حسن تصريح كرد : به زعم من در دهه هاي قبل هم آثاري از اين رويكرد ديده مي شد و فكر مي كنم فقط مخصوص به ابتداي دهه شصت وآن چند سال نيست .
نژاد حسن در ادامه گفت : رويكردي كه " ادبيات زنانه " نام گرفته را مي توان از جنبه هاي مختلفي بررسي كرد . اولا اين رويكرد بن مايه هاي قوي دارد واين بن مايه ها ، فقط در محيط اجتماعي فرهنگي و ادبي ايران نيست ، مي توان گفت كه رويكرد ادبيات زنانه ريشه اي جهاني دارد .
وي در تبيين اين رويكرد جهاني افزود : دربعد جهاني اين رويكرد از سالهاي 1970 به اين طرف خصوصا در آمريكا به همراه جنبش سياهان به وجود آمد ؛ اين جنبش مقدمه اي براي جنبش هاي فمنيستي در اين كشور شد ، از آن زمان به اين سو آثار فمنيستي در آمريكا و در اروپا ؛ خصوصا در كشور فرانسه به يك حركت بزرگ اجتماعي كه رويكردي ادبي نيز داشت تبديل شد .
وي در ادامه افزود : ديدگاه ها و پنداره هاي خاصي كه زنان غربي از گذشته داشتند در اين سالها اوج گرفت و در ادبيات منعكس شد و چيزي به اسم " ادبيات فمنيستي " به وجود آمد . اگرچه آثار اين ادبيات هنوز به شكل مدون و برجسته نيست اما سالها پيش از اين نيز آثار برجسته اي توسط زنان نويسنده غربي نوشته شد كه مي توان رگه هاي پررنگي از ادبيات فمنيستي را در آن مشاده كرد .
اين منتقد ادبيات داستاني به كتابي از وولف اشاره كرد وگفت : از جمله كتاب هايي كه مي توان اين رويكرد را در آن مشاهده كرد « اتاقي از آن خود » نوشته ويرجينيا وولف است كه در سال 1929 - يعني خيلي پيش از آغاز جبنش هاي فمنيستي در آمريكا -منتشر شد . اين كتاب باعث بوجود آمدن جريانات برجسته و پوياي در آمريكا شد . اين حركت در فرانسه جنبشي را برپا كرد .
نژاد حسن در ادامه افزود : پس از آن نويسندگان صاحب نظري مانند " انيس پرت " كه نظريات " كارل گوستاو يونگ " درباره ادبيات ولحن زنانه را زير سوال برد، معتقد داشت كه نظريات " يونگ " درباره زن آنقدر گويا و قوي نيست و او حس زنانه را ناديده گرفته . بعد از " پرت "هم " جوزفين دايان " در كتاب " نقد فمنيستي " رويكردهاي نقد فمينيستي را با توجه به آثار برجسته اي كه از نويسندگان زن در دسترس است علني و آشكار مطرح كرد .
نويسنده كتاب " يك فنجان چاي سرد " افزود : نظريات جهان پسندانه اي وجود دارد كه در دوران ما كسي نمي تواند از آنها به راحتي بگذرد برخي از اين نظريات مي گويد كه ادبيات جهان تا دوران معاصر ما مردانه بوده و حس زنانه را نتوانسه منعكس كند ؛ به اين معنا كه هميشه زبان ادبيات زباني مردانه بوده وبه جز اين شكل و ساختار ادبيات هم ساختار مرد گرايانه داشته وهمان سيستم مرد سالاري كه در جامعه وجود دارد در ادبيات هم منعكس بود .
وي تصريح كرد : اين نظريات وانگاره هايي است كه از طريق كتابهاي " دايان " و " پرت " مورد نقد قرار گرفت و خود به خود در ادبيات جهان تاثيري شگرف ازخود برجاي گذاشت .
اين نويسنده با اشاره به اين رويكردهاي ادبي در ايران گفت : ادبيات كشورما هم بخشي ازادبيات جهاني است و نمي تواند بي تاثير از اين جرايانات به حركت خود ادامه دهد و اين رويكرد را ناديده بگيرد .
نژاد حسن درپايان در پاسخ به اين سوال خبرنگار مهر ، كه چرا زنان درسالهاي دهه شصت تا اين اندازه در حوزه ادبيات فعال نبودند ؟ ، گفت : دليل اين امر را بايد در درون مرزهاي خودمان جستجو كنيم . البته من اعتقاد دارم شرايط اينگونه نبوده و زن ها توانسته بودند در كشور بدرخشند ، هرچند اين را هم مي پذيرم كه به نسبت شرايط ادبيات امروز، دردهه شصت وضعيت مطلوبي را در ادبيات زنان شاهد نبوديم .
نظر شما